tworzyw sztucznych
Encyklopedia PWN
woj. (od 1999) w środkowowschodniej części Polski;
obróbka plastyczna, przeróbka plastyczna,
rodzaj obróbki bezwiórowej, gł. metali i ich stopów (aluminium, miedzi, żelaza), tworzyw sztucznych (np. prasowanie tworzyw sztucznych), drewna (drewna obróbka), której celem są zmiany kształtu i wymiarów przedmiotów przez ich trwałe odkształcenie plast. (odkształcenie), przy jednoczesnej zmianie właściwości mech. materiału i uzyskaniu odpowiedniego rozkładu naprężeń wewn.;
rodzaj dekoracyjnego (o atrakcyjnym rysunku i barwie), naturalnego forniru, na ogół płasko skrawanego i stanowiącego cienki arkusz drewna o grub. najczęściej 0,4–1 mm (niekiedy do 1,2 mm);
woj. w południowo-wschodniej Polsce;
preparatyka
dział chemii obejmujący wiedzę o otrzymywaniu, wyodrębnianiu i oczyszczaniu pierwiastków oraz związków chemicznych w skali laboratoryjnej;
[łac. praeparare ‘przygotowywać’],
